"Ayinesi iştir kişinin / Lafa bakılmaz"


Marmaristen Datça'ya doğru yol aldığınızda,
Datça'ya 20 km tabelası ile Emecik Köyünün
giriş tabelasını görebilirsiniz.
Emeklilik zamanlarımı İstanbul dışında Kuzey Ege'de
Edremit körfezinde memleketim olan küçük bir köyde
geçirmeyi planlarken; hayat, Egenin en güneyine, ilk
cümlede tarifini verdiğim bu köye getirdi beni.
2007 Kasımdan beri yaşadığım bu köyde, köydeki hayatımla
ilgili tecrübelerimi/gözlemlerimi ve kaybolmaya yüz tutmuş
bilgileri zaman buldukça paylaşacağım.
Umarım zamana iyi bir tanıklık ederim.

Ve zaman değişti. Yol kasım 2014 de Emecik'ten Datça'nın içine düştü. Artık Hayat DATÇA'nın içinden akacak..

19 Ekim 2012 Cuma

Fotoğraf Kursunun Ardından

Yıllardır isterim bu profesyonel makinalarla fotoğraf çekmeyi. Nihayet bu senenin başında edinebildim bi tane, ama otomatik çekmeyeceğim. Manuel çalışacağım. Bunun için kursa gittim. Datça da Metamorfoz sanat evi kurs düzenledi, Fotoğraf sanatçısı Yaşar Saraçoğlu verdi dersi. Ve başladık çalışmaya. 
 
Makinayı anlamaya çalıştık,
 
Çektiğimiz fotoğrafları birlikte değerlendirdik,
 
Öğrendiklerimizi paylaştık,
 
Bir gün pazara çıktık,
 
 Başka bir gün Datça'nın gecesine,
 
Hatta kendimizi tehlikeye atarak boğa güreşlerini kayda geçirdik.
 
Kalabalıklara karıştık.
 
 
Kimi zaman yorgun düştüm,  

kimi zaman yerlere  yattım.
 
                                                   Ve güzel bir finali hakettik.
 
Güzel bir akşam, hoş sohbet, biraz yemek, biraz içki, biraz müzik, biraz eğlence.
 
 Yoğun kurstan geriye kalanlar, fotoğrafla tanışmanın keyfi, var olan ahbaplıkların pekiştirilmesi, ve yeni dostluklara fırsat yaratılması. İki hafta, 18 saatte sığan bir çok güzel anı.
 
Fotoğrafları çeken fayza ve eviç arkadaşlarıma teşekkürlerimle,
 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder