"Ayinesi iştir kişinin / Lafa bakılmaz"


Marmaristen Datça'ya doğru yol aldığınızda,
Datça'ya 20 km tabelası ile Emecik Köyünün
giriş tabelasını görebilirsiniz.
Emeklilik zamanlarımı İstanbul dışında Kuzey Ege'de
Edremit körfezinde memleketim olan küçük bir köyde
geçirmeyi planlarken; hayat, Egenin en güneyine, ilk
cümlede tarifini verdiğim bu köye getirdi beni.
2007 Kasımdan beri yaşadığım bu köyde, köydeki hayatımla
ilgili tecrübelerimi/gözlemlerimi ve kaybolmaya yüz tutmuş
bilgileri zaman buldukça paylaşacağım.
Umarım zamana iyi bir tanıklık ederim.

Ve zaman değişti. Yol kasım 2014 de Emecik'ten Datça'nın içine düştü. Artık Hayat DATÇA'nın içinden akacak..

8 Mayıs 2012 Salı

Akdenizden Egeye Dostluk Yürüyüşü

Datça Çevre Derneğinin üyesiyim. Bu sene 13. sü yapılan Akdenizden Egeye yürüyüşünün kızlan köyü ayağından katıldım yürüyüşe. Yürüyüşü gayet detaylı anlatan muzaffer beyin bloguna buradan erişebilirsiniz. http://www.datcadetay.com/etkinlik2012/akdenizden-egeye/doga-yuruyusu-1.html

Ben fotoğraf çekmedim, makinamı almamıştım yanıma. Tempolu bi yürüyüş yapmak istedim, uzun zamandır bu tempoda hiç yürümemiştim. Ertesi gün 5-6 km lik yolu 1 saatte yürümenin izlerine baktım bedenimde çok küçük izler dışında hiç eser yoktu, galiba bir aydır düzenli yoga yapmanın faydaları bunlar.

Eğlenceli bir gündü.
Gönderen meral zaman: 06:53

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)